Πορεία Μνήμης Ισαάκ Σολωμού - Βερολίνο - Λευκωσία 2016
Λευκωσία, Αθηνά Κρικέλη 20 χρόνια πέρασαν από τότε που με κομμένη ανάσα παρακολουθούσαμε την στυγνή δολοφονία των Ισαάκ-Σολωμού. Άφωνοι βλέπαμε την απάθεια των ανδρών της UNFICYP να παρακολουθούν ανίκανοι να συμμετέχουν/αποτρέψουν την επίθεση των Τούρκων. Που να ξέραμε πως 20 χρόνια μετά, στο Προεδρικό της Κύπρου, ο πρόεδρος θα θύμωνε της Αναστασίας, της κόρης του Ισαάκ για την εμμονή της να θέλει απαντήσεις… ¨Πόσο ακόμα να περιμένω για να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του πατέρα μου και του Σολωμού; βρήκε το θάρρος να ρωτήσει το εικοσάχρονο κορίτσι που γεννήθηκε ένα μήνα μετά την δολοφονία του πατέρα της. ( Τα ίδια είχε πεί και στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, για να λάβει μια γλυκανάλατη διπλωματική ανούσια και άοσμη απάντηση). Τι ρωτάς κορίτσι μου; Η απάντηση θα έπρεπε να ναι κλάμα. Να σταθούν γονυπετής μπροστά σου, στην μάνα του Ισαάκ και τον πατέρα του Σολωμού, μπροστά στην αδελφή του πατέρα σου. Να ζητήσουν ώς πρώτοι πολίτες της χώρας συγνώμη για ότι δεν έκανε η Ελλάδα η Κύπρος και οι προκάτοχοί τους για δικαίωση. “Δεν εξαρτάται από εμάς αλλά από την Τουρκία, σου απάντησε” ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας... και εμείς δεν σηκωθήκαμε να φύγουμε... Να του γυρίσουμε την πλάτη να ρθει αντίκρυ με όλη την κατεχόμενη Κύπρο που φοράμε στην πλάτη μας και τότε να τον ρωτήσουμε : “και η λύση εξαρτάται από τους Τούρκους”? Τα εντάλματα της Ιντερπόλ για σύλληψη των ενόχων δεν συμφέρει να τα θυμόμαστε. Για μια ακόμα φορά κάνουμε τεμενάδες στους Τούρκους μη τους κακονταντέψουμε και σταματήσουν την εξαγωγή τούρκικων τηλεοπτικών σειρών στην Ελλάδα, και άντε να το μαζέψουμε μετά... Δεν φταίνε οι Τούρκοι όμως.. Εμείς δεν χρειαζόμαστε εχθρούς, Είμαστε αυτοκαταστροφικοί. Μπορούμε και μόνοι μας... Βλέπεις δεν γνωρίζουμε οι περισσότεροι πως για να χτίσεις ιστορία να σταθείς στο ύψος του Έθνους , πρέπει πρώτα να σεβαστεί τους νεκρούς του, να οσφριστείς για λίγο τον θάνατό τους να συνταξιδεψεις στον θρήνο των δικών τους... Με ευλάβεια, εικόνισμα στο είναι σου... Η ιστορία του δικού μας έθνους, δεν είναι επέτειοι και αργίες, ούτε φωτογραφίες και έπαρση μπροστά σε μνημεία... Είναι Εθνικός Ύμνος, να σταθούμε προσοχή και να δοξάσουμε αυτούς που ξεπέρασαν τον φόβο τους και βούτηξαν στον θάνατο. Και δεν το έκαναν σκεπτόμενοι τις τηλεοπτικές κάμερες, ούτε επέλεξαν την στιγμή της μεγαλύτερης τηλεθέασης να το κάνουν. Ούτε αγκάλιασαν υποσχέσεις και βαρύγδουπες δηλώσεις μπροστά στις κάμερες. Προσοχή, να μην πέσουμε στην παγίδα! Διότι όταν χώσεις την βελόνα της τηλεξάρτησης στο χέρι σου, τότε δεν ξεχωρίζεις σε τίποτα από τους άλλους! Αυτούς δηλαδή που προσπαθείς να ταρακουνήσεις να πράξουν όπως αρμόζει στους ηγέτες. Οπως αρμόζει στους Ελληνες. Η πορεία μνήμης δημιούργησε μια δυναμική καινούργια, φρέσκια και αληθινή. Με θάρρος γνώμης και πείσμα πράξης. Τόλμησε να διαδηλώσει μια ξεχασμένη ιστορία, να ξεκινήσει από το Βερολίνο και να διασχίσει μέρος της Ευρώπη, να θυμίσει, να ζητήσει δικαιoσύνη, λευθεριά στον τόπο. Τόλμησε κάθε ένας ξεχωριστά που συμμετέχει, να σκύψει και να σκίσει με σουγιά τα παντελόνια τρύπες πολλές να τις βλέπει ο κόσμος και να αναρωτιέται!!! Οσο υπάρχουν τρύπες στην δικαιοσύνη θα υπάρχουν και στα ρούχα μας, στην ψυχή και την συνείδησή μας...εδώ δεν χωράνε κόμματα ούτε πολιτικές βλέψεις, εδώ χωρά μόνο το δίκαιο και το πάθος για την απόκτησή του... Η ιστορία των Ελλήνων είναι κρυστάλλινο νερό, που βάφεται κόκκινο κάθε φορά που ήρωες υψώνουν το ανάστημα στο θεριό. Και είναι πάντα λίγοι, δεν τους πιάνει το μάτι σου, μια χούφτα είναι! Οι τρελλοί, για τους πολλούς που ξινίζουν μέσα στο βόλεμα τους όταν τους βλέπουν να περνούν δίπλα τους. Οπως χτές διασχίζοντας τα καφέ της Λευκωσίας. Ζητούμε συγνώμη λαέ που σε ξεβολεύουμε από την λήθη της απάθειας. Συγνώμη λαέ που ο ήχος από τις μοτοσυκλέτες χτές αλλά και όλες τις προηγούμενες μέρες σας χάλασε το βόλεμα! Η αλήθεια είναι πως η δική σου βολή λαέ μου, μόνο ώς ηχορύπανση φτάνει στα αυτιά μου...
0 Comments
της Αθηνάς Κρικέλη
[email protected] 20 Χρόνια από τη δολοφονία των Ηρωoμαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμoύ Σολωμού. Φορώντας στα γιλέκα τους ο καθένας και από ένα κατεχόμενο χωριό της Κύπρου, 42 μοτοσυκλετιστές διασχίζουν την Ευρώπη με μια αντικατοχική φωνή για λευτεριά στην Κύπρο. Αφορμή η συμπλήρωση 20 χρόνων από την αντικατοχική πορεία του 1996 που ξεκίνησε από το Βερολίνο για να φτάσει στην Λευκωσία, και την στιγνή δολοφονία δύο Ελληνοκυπρίων του Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού από τους Τούρκους. Ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανείς. Σήμερα ενάντια στους καιρούς αλλά και στην ηττοφέρουσα διάθεση των κυβερνώντων, μια χούφτα “μοτόρες” (μοτοσυκλέτες- στην κυπριακή διάλεκτο) βάλαν το χέρι βαθειά στη τσέπη, φόρεσαν τα κράνη τους και ξεκίνησαν να κάνουν την δουλειά των διπλωματών. Μόνοι τους χωρίς κομματικές ή άλλες επιρροές. Από το Αμβούργο στο Βερολίνο στην Πράγα, Βουδαπέστη, Βελιγράδι, Σόφια, Ελλάδα, με στάσεις παντού. Προκαλεί τα βλέμματα η πορεία από όπου κι αν περνά, και όταν σταματά στα κεντρικά σημεία των πόλεων, αρχίζει η διαφώτιση, τουρίστες και ντόπιοι πλησιάζουν να μάθουν ποιοι είναι! Γιατί φορούν μπλουζάκια “road to freedom”. Ποιό δρόμο ποια ελευθερία, θέλουν απαντήσεις στα ερωτήματα. Σαρανταδύο άνθρωποι μιλούν απ την καρδιά τους για την παράνομη εισβολή και κατοχή στον τόπο τους. Η πορεία αύριο Τετάρτη φτάνει στον Προμαχώνα, και η διάθεση όλων αλλάζει! Τα πρόσωπα φωτίζουν και όλοι περιμένουν πώς και πως να πατήσουν γή ελληνική. “ε να φιλήσω το χώμα μόλις μπούμε” ακούς αριστερά και δεξιά! 1642 χιλιόμετρα μέχρι στιγμής και έπεται το οδοιπορικό στην Ελλάδα. Ο καθένας φορά γιλέκο που στο πίσω μέρος φέρει το όνομα ενός κατεχόμενου χωριού. “Οι μοτοσυκλετιστές, δεν έχουν όνομα, όσο διαρκεί η πορεία. Κουβαλούν ο καθένας στην πλάτη του μεγάλο βάρος. την γή που γέννησε τόσους συμπολίτες τους και ξεκλίρισε η τουρκική εισβολή. Σαρανταδύο άνθρωποι είναι ο καθένας ξεχωριστά μια τεράστια φωνή για να ακουστούν ξανά οι σβησμένοι ήχοι των χωριών που σίγησαν! Γιλέκα ελπίδας να μεταμορφωθούν σύντομα σε ζωντανούς ελεύθερους τόπους! Η Πρωτοβουλία Μνήμης ιδρύθηκε το 2008 και είναι μια υπερκομματική ομάδα νέων ανθρώπων, οι οποίοι αποσκοπούν στη διατήρηση της μνήμης των ηρωομαρτύρων Ισαάκ και Σολωμού, αλλά και την προώθηση των αρχών και αξιών για τα οποία εκείνοι έπεσαν, δηλαδή της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. “Ξεκινήσαμε στις 16 Ιουλίου από την Πύλη του Βραδεμβούργου διαφωτίζοντας τους περαστικούς για το Κυπριακό πρόβλημα και τη θυσία των ηρώων μας. Η διαφώτιση συνεχίστηκε στην Πράγα στις 17 Ιουλίου, στη Βουδαπέστη στις 18 Ιουλίου, στο Βελιγράδι στις 19 Ιουλίου και θα συνεχιστεί στη Σόφια στις 20 Ιουλίου. Κατά το μεσημέρι της 20ης Ιουλίου, επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, θα εισέλθουμε στον ελλαδικό χώρο από τον Προμαχώνα. Μεγάλη τιμή αποτελεί το γεγονός ότι μαζί μας βρίσκονται η κόρη του Τάσου Ισαάκ, Αναστασία, και η αδελφή του, Άντρη, οι οποίες δίνουν ώθηση στην προσπάθειά μας”. ΥΓ. Βρισκόμαστε μαζί την πορεία (Ellopia Films USA) από το ξεκίνημά της καταγράφοντας κάθε λεπτό και στιγμή, συναίσθημα και γεγονός. Μελανό σημείο η απάθεια και αδιαφορία του Κυπριακού Υπουργείου Εξωτερικών. Μια τουρκική επίπληξη ίσως να τους έκανε να μην πράξουν το αυτονότητο. (υπήρξε όμως και λαμπερή εξαίρεση του κανόνα σε μια από τις χώρες που βρεθήκαμε) Ας υποθέσουμε πως για τους δικούς του λόγους το ΥΠΕΞ γύρισε την πλάτη στην πορεία. Δεν βρέθηκε ούτε ένας υπάλληλος εκπρόσωπος να έρθει και να καλοσωρίσει τους συμπατριώτες του? Eτσι ανθρώπινα απλά χωρίς ταμπέλες.. Τι φοβάστε ωρέ? Τελικά είμαστε αυτό που μας κυβερνά! Και σε τελική…δεν χρειαζόμαστε τους Τούρκους να μας ξεκάνουν…τα καταφέρνουμε και μόνοι μας!!! Λογαριάσετε λάθος όμως… |
Ellopia Press ExpressWe published them , you find everything here electronically Ellopia Press Magazine
Categories
All
Archives
April 2023
|