ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΜΟΥ

της Αθηνάς Κρικέλη
Ellopia Press Magazine NY 
Aρνούμαι να ανοίξω τηλεόραση. Με πάθος όμως, και αν τύχει να φτάσει στα αυτιά μου ο οχετός όλων αυτών που με ξέφρενη μανία εκτοξεύουν ευθύνες και κατηγορώ αριστερά και δεξιά, ουρλιάζοντας και απειλώντας, προσπαθώ με δυσκολία να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. 
Δεν θέλω να γίνω ένας/μια από αυτούς.
Θέλω να ανήκω σε αυτούς που σκύβουμε το κεφάλι και κλαίμε με λυγμούς ζητώντας ταπεινά συγνώμη από τους νεκρούς.
Θέλω να ανήκω σε αυτούς που ανοίγουν την αγκαλιά τους για να κλάψουν μέσα σπαραχτικά οι συγγενείς φίλοι και αγαπημένοι αυτών που χάθηκαν.
Θέλω να ανήκω σε αυτούς που απλώνουν το χέρι και χαϊδεύουν με στοργή αγάπη και φροντίδα τους γέροντες! Να αγκαλιάσω τους συντριμένους ώμους τους να τους σκουπίσω τα δάκρυα να τους παρηγορήσω...
Θέλω να ανήκω σε αυτούς που ενώ τα σπίτια τους καίγονταν, αυτοί έτρεχαν να βοηθήσουν συνανθρώπους μικρούς και μεγάλους να τους απομακρύνουν από την φωτιά!
Θέλω να ανήκω σε αυτούς που εθελοντικά βούτηξαν στην φωτιά να γλυτώσουν όσους μπορούν.

Θέλω να ανήκω στους άνδρες και γυναίκες της Πυροσβεστικής που για μια ακόμα φορά ξεπέρασαν τα ανθρώπινα όρια τους, θέλω να ανήκω στους άνδρες της Αστυνομίας, του ΕΚΑΒ, τους διασώστες, τον στρατό...τους γιατρούς τους νοσηλευτές, τους απλούς ανθρώπους που ανασκουμπώθηκαν.
Αυτοί οι άνθρωποι με εκπροσωπούν, αυτοί είναι το έθνος η γενιά η φάρα μου! Αυτούς αναγνωρίζω ως πατρίδα! Αυτούς που πάλεψαν με την θανατηφόρα πυρκαγιά, με την μανία της φύση με τον θυμό της γής για όλα τα έκτρωπα που εσείς επιτρέψατε να δημιουργηθούν.
Εσείς που για δεκαετίες, εκ του ασφαλούς ουρλιάζετε και θρασύτατα ρίχνετε ευθύνες στους προαναφερόμενους, ένα πράγμα έχω μόνο να σας πώ!
Σας ζητώ συγνώμη, που με την δική μου ανοχή σας επιτρέπω να κατέχετε θέσεις που δεν είσαστε ικανοί ούτε να κρατήσετε αλλά ούτε να παρατήσετε!
Εγώ φταίω!


Αθηνά Κρικέλη